Dag 19, woensdag (New York)

Het weer is vandag nog niet geweldig (vanochtend vanuit het bed nog wat mensen met paraplu’s gespot) dus vandaag gaan we niet naar Coney Island en ook niet naar Staten Island. Beide staan op ons lijstje met dingen die we graag willen doen, maar waarbij we graag mooi weer hebben.
In plaats daarvan besluiten we langzaam naar het noorden van de stad te vertrekken en via de Public Library, het Sony Museum en het noordelijke Little Italy naar het Apollo Theatre in Harlem te gaan.

De bibliotheek hebben we zo gevonden; een kort metroritje met onze weekpassen en we staan op 38th en Lexington. Het is een fantastisch oud gebouw met een enorme ruimte die vroeger een grote leeszaal was, nu twee iets kleinere. Heel veel marmer in de hal en de trappenhuizen en interessante displays met informatie over de geschiedenis van de Bieb in New York. We waren blijkbaar vroeg, want pas als we weggaan vallen ons de groepjes toeristen op die onder leiding van een gids een rondleiding krijgen; dat hadden wij misschien ook wel gewild.
We lopen naar het Sony-gebouw met daarin hun doe-museum met technologische wonderen; tenminste, als je de technologie sinds 1900 niet hebt bijgehouden, zijn het wonderen. Een paar van de interactieve elementen zijn niet leuk: in een groepje vreemde geluiden toevoegen aan op zich prima muziek, of met een groepje grote versies van muziekinstrumenten “bespelen” door op oplichtende vlakken te rammen. Enkele andere opdrachten zijn wel leuk, bijvoorbeeld het bepalen van een strategie om de schade een olievlek in de haven te beperken door naar wat multimedia clips te kijken en visueel een beslissing te nemen, of het opereren van een patient op afstand, of het editen van een videoclip voor Billy Joel, of het testen van een game. Langzamerhand gaan we hopen dat het beloofde diploma uit een CD-ROM zal bestaan met daarop al onze wapenfeiten in al hun multimediale grootsheid, maar het blijkt toch gewoon een papiertje met onze foto en een lijstje van onze verdiende titels (assistent ecologische rampbestrijding, etc.).

Met de metro gaan we dan verder naar het noorden dan we daarvoor waren geweest: naar 182nd street, maar die halte is tijdelijk buiten gebruik, dus komen we nog een station verder. We lopen langzamerhand naar de straat waar we een tweede Little Italy kunnen verwachten volgens een van onze gidsjes: Arthur Avenue. De wijk ziet er niet best uit, en eenmaal op Arthur Ave uitgekomen zien we ook niet de rood-wit-groene vlaggetjes die het zuidelijke Little Italy kenmerken. Sterker nog, we zien helemaal niets Italiaans, hoogstens wat Spaans. We lopen verder naar het noorden, want verder naar het zuiden bestaat deze straat niet. En dat duurt en dat duurt, en we vrezen dat we compleet verkeerd zitten totodat, na een bocht, we ineens de gewenste driekleur zien! We zien de winkeltjes met echte Italiaanse kaas, groenten, worst en kruiden. We horen mensen Italiaans met elkaar spreken. De pizzerias heten "Tony and Tina" en de cafe’s "Cafe Reggio" of "Rizzo’s". Dit geheel duurt precies anderhalve straat, en dan is het weer afgelopen. Ook de zijstraat die op de vlaggen staat als het kruispunt van de wijk verandert na een block weer in een gewoone Bronxse straat, met een Moldavier en een Mexicaan op de hoeken.

We besluiten om niet hier, maar in Harlem te gaan eten. De zoektocht heeft veel tijd gekost en we willen graag naar het Apollo Theatre, waar vanavond de wekelijkse Amateur Night is. Marijke is hier al eens eerder geweest en heeft het Peter van harte aanbevolen. Een bus aan de noordkant van Little Italy in the Bronx brengt ons door de spits en met veel stops heel langzaam naar 125th Street, het hartje van Harlem. We halen de tickets en eten Jamaicaans fast-food, voor Peter een hernieuwde kennismaking na zijn 3-weekse trip naar het eiland voor zijn werk. Het theater stroomt vol, ook na de start; tijdens de warming up door de host van de avond komen er nog minstens 2 bussen met (overduidelijk) Nederlanders binnen.

De avond gaat als volgt: we worden eerst opgewarmd door een host die ons laat klappen en schreeuwen (are you enjoying it? YEAH!) en zingen. Dan worden er 7 mensen op het podium gehaald die om de beurt even moeten dansen op het grote podium, op willekeurige muziek van de band. Het publiek bepaalt door te joelen wie er wint (een t-shirt). Vervolgens begint de echte avond, 2 x 5 beginnende performers treden op en wij kunnen ze wegboe-en of juist toejuichen en het publiek doet dat gretig. Slechts vijf van de tien blijven hun hele act overeind, allen zang. Enkele rappers en twee poeten vielen af. Ook nu weer bepalen we met zijn allen wie 1, 2 en 3 wordt van de avond.
Al met al een hele leuke avond, vol zwarte swing!
Tot slot nog een sampler van 8 bieren in een van de vestigingen van Heartland Breweries (die op Union Square) en dan naar huis om in te pakken en op te ruimen, want morgen verhuizen we weer eens!

Dag 18, dinsdag (New York)

Het regent! Door de zoveelste orkaan is het nu een of twee dagen erg nat in New York. We slapen uit, ontbijten met een bageltje en bellen naar een appartement in East Village dat via internet aangeboden wordt. Het klinkt goed, maar de verhuurster belt vanavond terug, dan weet ze meer.
We gaan maar met metro en plu naar een museum vandaag. Het wordt Coopers-Hewitt, het National Design Museum, in een prachtig huis op 5th Avenue. Leuke tentoonstelling over Art versus Design, en in de museumshop kopen we hele gave designlampjes. Daarna lunchen we in de food court van het prachtige Grand Central Station. Dit foodcourt heeft 20 verschillende eetkraampjes met het heerlijkste eten, de stoeltjes en tafeltjes staan in het midden. Peter neemt iets mexicaans, Marijke iets italiaans en toch eten we samen, geweldige uitvinding! Na de late lunch splitsen we op, Peter gaat boodschappen doen en dan thuis wat lezen, Marijke gaat nog wat de stad in. We hebben echter maar een plu en geen regenjas of pet mee, dus Marijke komt enkele uren later als een verzopen katje thuis, maar met een progression alarm clock rijker! Twee jaar geleden al gezien in een magazine, het is een wekker die wekt met natuurgeluiden, opkomend licht en geur!
En ze heeft haar wenkbrauwen laten doen, niet met wax, maar met de threadening methode: met een gedraaide draad worden de haartje er uit getrokken. “Beetje pijnlijk, maar supersnel, ik was na een minuut weer klaar en $3 armer”, aldus de tevreden Marijke.

Het blijft de hele avond regenen; goed dat we geen programma hebben. We eten (Peter kookt een B-gerecht: basmati-rijst met beef, broccoli, blenteuitjes, en bsesamolie) en kijken een film en het NY-nieuws. Er zijn flinke overstromingen overal in de stad, maar wij zitten hoog en droog op de 15e verdieping.
Eva belde dat we in haar appartement kunnen à $75 per nacht dus vanaf donderdagochtend zitten we op Avenue A, jippie!!
Morgen de nieuwe wekker proberen...

Dag 17, maandag (New York)

In tegenstelling tot SF is het in New York op maandag fietsdag: We gaan twee bikes huren om te proberen heel Manhattan rond te fietsen. Op de vele kaarten die we hebben gezien is het bovenste puntje nooit getekend (“thar be dragons” zoals op oude kaarten stond) en Peter gelooft bijna niet dat het een eiland is.
Maar op de fietskaart van heel New York, dus niet alleen van Manhattan, die de stad gratis uitgeeft, blijkt gelukkig dat Manhattan wel degelijk een eiland is, verbonden met vele bruggen aan Brooklyn, Queens, the Bronx en New Jersey. We krijgen geen slot mee, we mogen onze fietsen gewoon niet in de steek laten, dus om de beurt plassen en alleen buiten eten. Raar, maar ok. We gaan op pad!
Aan beide lange kanten van het langwerpige eiland zijn echte fietspaden, vaak te delen met de joggers en de skaters. Via de drukke straten komen we er en beginnen aan de tocht naar het zuiden op de oever van de Eastriver.

We gaan ook de beroemde, want oude Brooklyn-bridge op en ronden het eiland bij Battery Park. Vervolgens omhoog, langs vele pieren, drie helicopterlandingsplaatsen, het mooie Riverside Park met appartementen waar we wel willen wonen en een leuk terras waar we lunchen.
We besluiten niet helemaal tot de 186e straat te gaan, maar tot de 125e, het hart van Harlem. Iedereen zwart, veel soulfood-zaakjes en goedkope kledingzaken. Aan de andere kant (oost) ligt een klein eiland dat we aandoen via een brug. Er ligt een park, sportvelden en een psychiatrisch ziekenhuis. Onze conclusie: ook eilandbewoners stoppen hun gekken op een ander eiland. Dan terug naar Manhattan waar we verder downtown fietsen, tot we weer op de 14e zijn bij de fietsenzaak.

Lekker naar huis, uitrusten, wat mailen en ons klaar maken voor de avond. We gaan naar Bleeckerstreet in Greenwich Village, eten en naar de Comedy Cellar, een beroemde stand-up comedy club. We eten eerst heerlijk Indiaas in de gezellige Bleeckerstreet en dalen dan af naar de kelder. Peter heeft met een internetpas gratis toegang geregeld, maar we moeten wel verplicht 2 drankjes nemen. We zien 5 stand-uppers; de twee zwarten (waaronder Chris Rock die even langswipt) beginnen meteen over hun zwart-zijn, Bush en Kerry komen uitgebreid aan de orde (vooral Bush) en ook wordt er aardig gebruik gemaakt van het publiek. Wij blijven buiten schot. Leuk om eens mee te maken, als konden we niet altijd alle grappen volgen. Daarna naar huis.

Dag 16, zondag (New York)

Vandaag slapen we lekker uit, zonder wekker. Als ontbijt een broodje zalm en dan de stad in voor een zondagse wandeling. Langs Stuyvesant Town, een openlucht antiekmarkt en het Empire State Building omhoog, zonder in de rij te staan omdat we het ticket al op interet hadden gekocht.
Het uitzicht op de 86e verdieping is weer indrukwekkend, vooral als je recht een weg in kunt kijken. Dan via de bibliotheek (die Peter herkent uit de vliegtuig film The Day After Tomorrow) die helaas dicht is, naar het Bryant Park, waar we op het terras een drankje en hapje doen. De stad is druk, de winkels zijn open, je merkt nauwelijks dat het zondag is, alleen aan de kantoren die dicht zijn.

Dan gaan we kijken naar een hostel/apartment dat op internet slaapplaatsen biedt voor $40 pppn, want we hebben namelijk nog steeds geen slaapplaats voor de laatste 4 nachten. We hebben wel de YMCA gereserveerd, maar we hebben liever een heel apartment natuurlijk. Dit is een appartement dat in het weekend ’s avonds als theatertje gebruikt wordt en om 23.00 uur weer wordt omgebouwd tot kamertjes, met dik theater-gordijn. Aardig bedacht, maar wij vinden het niets; we zoeken verder (op internet hebben we nog 2 dingen uitstaan). Dan het hele eind terug naar huis lopen (40th --> 15th), waar we van het happy hour in de buurtkroeg genieten (dagelijks van 4-8 pm).
New York kan heel duur zijn, $7 voor een glas wijn, maar tijdens happy hour bijvoorbeeld maar $3. Koffie kan $3,50 kosten bij Starbucks, maar ook $0,75 of $1 op straat of bij een deli. Een bagel kan $3 kosten, maar ook $1, het is maar waar je het haalt.
Een deli, supermarkt met ook kant en klaar eten en vaak 24 uur open, heeft vaak alleen gewone koffie, maar dan wel in 7 smaken (vanilla, cinnamon, almond etc). Starbucks die je echt overal tegenkomt, is begonnen met espresso, lattes, en frappuccino’s (met ijs).

Na de borrel terug naar ons kleine appartementje, waar we wat uitrusten. Marijke kan minuten lang naar haar vers gelakte nageltjes kijken:

We gaan dichtbij eten, thais deze keer. We zijn relatief laat en het is erg rustig in het tentje. Het eten valt een beetje tegen. Het toetje kopen we in de grote 24-uurs supermarkt, Ben&Jerry’s ijs, yummy! Aangezien we een goede toaster hebben, kopen we alvast 2 bagels en cream cheese voor het ontbijt. Peter gaat op bed liggen en Marijke gaat nog even lekker lezen in “City of Dreams” en dan naar bed. Het verhaal gaat over New York: De Engelsen hebben net in 1664 Nieuw Amsterdam opgeeist. Gouverneur Stuyvesant wilde zich niet overgeven, maar de 2.000 kolonisten kon het niet zo veel schelen wie de boel regeerde, als ze maar met rust gelaten werden en verder konden gaan met waar ze voor gekomen waren, geld verdienen. Die cultuur zorgde er ook voor dat er als snel heel veel verschillende geloven aangehangen werden, als je het maar in stilte doet en er verder niemand lastig mee valt, vond men dat geen probleem. In Boston en Providence, twee andere steden uit die tijd, was het Engelse geloof dominant en de bevolking veel homogener.
Tot zover, de Amerikaanse geschiedenis-les. Wellicht later meer ;-)

Dag 15, zaterdag (San Francisco – New York)

Alles gaat volgens plan, we staan ruim om tijd op SFO en hebben nog tijd voor een koffie. De vlucht duurt ruim 5 uur en met 3 uur tijdsverschil komen we om 16.15 uur aan. Marijke leest haar nieuw gekochte boek, “City of Dreams”. Het is een dik boek over de geschiedenis van Nieuw Amsterdam en Manhattan aan de hand van de levens van diverse generaties. Het begint in 1661 als 2 mensen na 11 weken op een zeilschip vanuit Rotterdam aankomen in Nieuw Nederland. Zeer interessant! Peter kijkt de film, “The day after tomorrow” en leest in Baudolino van Umberto Eco.
Op JFK vinden we snel de bus naar de stad. Deze maakt echter een heel rondje langs alle terminals, raakt vervolgens meer dan vol, mensen moeten er weer uit, staan is namelijk verboden en dan eindelijk gaan we op weg, komen in een file en het duurt heel lang voor we de tunnel in gaan. Gelukkig zijn we nu ervaren New York-gangers en is het niet heel erg dat het zo lang duurt. Op Grand Central station eruit, 4 haltes met de metro en dan staan we voor ons nieuwe huisje! Een groot appartementencomplex met een latino-doorman. Het nummer is 15E, dus de 15e etage. En het is aardig zoals verwacht: klein, bed in de woonkamer, maar prima! Geen welkomsbriefje of instructies (wij hebben een manual van 12 pagina’s geschreven). We eten iets kleins (nog meer zalm), verkleden ons en gaan snel de stad in, het is al avond, we hebben honger en we willen naar het feest in Little Italy: la festa di San Gennaro, een 10-daags feest dat tot morgen duurt. En wat voor feest! Een hele braderie met vreettentjes en kermis. De Mariniers staan er met een recruiteringstent (“the few, the strong, the proud”) en het is veel te druk!! Eigenlijk niet leuk, maar we vinden toch een tafeltje bij een italiaans restaurantje. Vandaag een standaard family 3-gangen menu voor 19$ pp. We laten alles over ons heen komen, live muziek, de drukte en het eten en genieten.
Daarna op zoek naar een leuke bar, het is ten slotte zaterdagavond! Bij ons in de buurt zijn behoorlijk wat eettentjes en wat bars, we belanden in een franse, waar we een biertje drinken aan de bar. Echt druk wil het helaas niet worden, dus rond middernacht zijn we weer thuis, via de Walgreens Drugstore die 24 uur open is. We zijn weer in New York! Effe mail checken en dan lekker slapen.

Dag 14 (laatste dag in San Francisco)

Vandaag een rustig laatste dagje in SF. We ontbijten met karbonade, fruitsalade en een stukje gegrilde zalm, yummy! Daarna met een bus de stad in, naar het prachtige Palace of Fine Arts.
Een gebouw gebouwd voor een soort wereldtentoonstelling in begin vorige eeuw en van de ondergang gered door een rijke San Franciscaan. In het grote gebouw is een wetenschappelijk doe-museum, het Exploratorium, waar we graag naar toe willen. Meer dan 650 dingetjes om te doen en te ontdekken, met steeds eerst de “try it!” instructie en dan de uitleg over “what’s going on?”. Wat voorbeelden: de ontleding van een koeienoog wordt gedemonstreerd (90 x per week), een grote lange pijp om echo te ervaren, speel met seismisch zand, speel met magnetisch zand, gekke spiegels, draai een pirouette en steek je been uit en trek hem weer in, zie een kippenei zich ontwikkelen in enkele dagen, hoe werkt een motor, pendulum, cel, electriciteit, metrum, zwaartekracht, prisma en nog veel meer.Heel leuk gedaan, al denk ik dat er veel dingen meer jongetjes en mannen aanspreken. We besluiten terug te komen als we kinderen hebben ;-)

Daarna nemen we de bus naar het Ghiradelli-plein, een oude chocoladefabriek omgebouwd tot een leuk commercieel plein met winkeltjes. We eten er een belgisch frietje in een puntzak in een sorbetglas (kies uit 8 soorten saus!) met een belgisch biertje erbij. Dan rustig terug naar de stad, een laatste blik op de zee en het centrum en dan naar huis. De laatste avond zouden we eigenlijk uit eten, maar omdat we zoveel over hebben van de BBQ, toch maar thuis gegeten. Wel heel lekker: weer zalm, 2 salades, tonijndip met brood, wijntje erbij en fruit toe.

Dan het huis opgeruimd, schoongemaakt en de tassen gepakt. Morgen om 8 uur vliegen we, dat betekent om 6.30 uur op het vliegveld. Met OV net wat te onhandig, dus we bestellen een shuttlebusje (met max 8 personen) dat ons om 6.00 uur zal ophalen. Vroeg op dus.