Dag 2 (New York)

Vanwege de jetlag worden we om 4, 5 en 6 uur wakker. Om 6:30 uur houdt Marijke het niet meer en gaat ze maar wat lezen in de boekjes, folders, krantjes en printouts die ze mee heeft genomen. Peter slaapt nog wat verder. We hebben in principe een brunch-afspraak om 11:30 in de buurt, maar zo lang willen we niet wachten, dus nemen we een douche, een ontbijtje in de eetzaal van de YMCA en stappen we de straat op. Als we naar links kijken, naar het park, zien we een stroom mensen met wit-roze t-shirts langskomen in plaats van de gebruikelijke gele taxi’s en andere grote auto’s. Vandaag blijkt The Race For The Cure te worden gelopen, een jaarlijkse race om geld bijeen te brengen voor borstkankeronderzoek. De hele straat is afgezet en als we verder naar het noorden lopen, richting start zien we meer en meer en meer mensen, vooral vrouwen, met t-shirts met hun bedrijfsnaam, sponsors, een rugnummer (blijkbaar zijn er meer dan 25000 deelnemers) en soms een briefje met de naam van degene waar ze speciaal voor lopen (In memory om my mum, bijv.)

Wij lopen het park in, langs het meer met de jogging baan eromheen, via een soort ruiterpad naar de overkant. Daar zitten een serie musea bij elkaar, onder andere het Guggenheim en een klein design museum. Vanwege de brunchafspraak willen we weer terug naar de andere kant van het park, maar dat blijkt toch weer lastig en we komen aan de verkeerde zuidkant uit. Daar bellen we naar Brittany en George die hebben aangegeven dit jaar geen swap te willen doen, maar wel eens kennis willen maken. We krijgen uitleg waar we moeten zijn en het blijkt de enorme woontoren schuin achter de “Y” (YMCA, afkorting op afkorting) te zijn. George doet de deur open en begint meteen met de rondleiding (“Dit is de ontwikkelings-server”, ze zijn part-time software ontwikkelaars en doen alles via het internet) en met verontschuldigingen dat het appartment zo klein is.


Er is niks mis mee, vinden wij en het uitzicht, zeker vanaf de gezamelijke tuin (groen plastic gras, astroturf) met fitness-zaal en zwembad op de 45e verdieping, is fan-tas-tisch. We gaan met ze lunchen in de buurt en beloven ze weer te bellen als we terug zijn in de stad. Aardige mensen, net een jaar getrouwd, nu zwanger. Dus of ze volgend jaar willen/kunnen swappen, vragen we ons af.

De rest van de middag besteden we in het park aan de west-kant van Manhattan. Een beetje naar de bootjes en de flats aan de overkant kijken (“is dat nou New Jersey of Hoboken?”), genieten van 12 kleine jochies die in een kluitje voetballen (wie kan de bal raken?) terwijl professioneel uitgeruste coaches ze tactische aanwijzingen geven en ouders picknicken en aanmoedigen langs de kant van het veld. Ook gooien we onze frisbee en nemen we een biertje voor de moeite (het is warm!).


’s Avonds hadden we afgesproken met Najat en Boukhiar in de East Village. Zij waren bezig met hun eigen reis door de States na afloop van haar 3-maanden opleiding bij Harvard (Boston). We hadden afgesproken in de buurt van John’s Pizza op Bleecker Street, volgens de boekjes een van de beste pizzeria’s in de stad. Er stond dan ook een rij, maar toen wij vooraan stonden waren Najat en Boukhiar er nog niet. Uit de rij dus en een drankje in het cafe aan de overkant dan maar. Gelukkig kwam het andere stel kort daarna en konden we van onze slices genieten. We hebben bijgekletst, vakantie-plannen vergeleken en afgesproken voor een volgend etentje in een ander continent.